CIA:Ναρκωτικά, ιερόδουλες και πειράματα σε ανθρώπους.

 MK Ultra.Η τέχνη της εξαπάτησης ερευνάται από την CIA.

Συνεχίζουμε την έρευνά μας στα πλαίσια του MK Ultra και τα πειράματα του Δρ.Κάμερον και άλλων επιστημόνων.

Κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου στην δεκαετία του 1950, η πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου με τη Σοβιετική Ένωση ήταν μια τέτοια υπαρξιακή απειλή που η CIA ήταν αποφασισμένη να χρησιμοποιήσει το πιο ισχυρό όπλο που μπορούσε: το ανθρώπινο μυαλό.Το Project Bluebird αφορούσε έρευνες γι αυτόν τον σκοπό. Όταν ο Sidney Gottlieb προσλήφθηκε στη CIA το 1951, ο προϊστάμενός του, Allen Dulles του έδωσε εντολή να προχωρήσει στην έρευνα. Το Project Bluebird επεκτάθηκε και σύντομα έγινε γνωστό ως Project Artichoke, με επικεφαλής τον Gottlieb. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, η CIA πίστευε ότι οι Ρώσοι και οι Κινέζοι είχαν ήδη ανακαλύψει τεχνικές ελέγχου του μυαλού, χρησιμοποιόντας την πλύση εγκεφάλου για να εξηγήσουν την τεράστια ισχύ τους στους πολίτες τους. Αποφασισμένοι να συνεχίσουν στην κούρσα των εξοπλισμών, Αμερικανοί ερευνητές με επικεφαλής τον Γκότλιμπ άρχισαν να πειραματίζονται με τεχνικές ανάκρισης και χρήση ψυχοτρόπων φαρμάκων. Μετά από εκτεταμένη έρευνα στις τεχνικές ελέγχου του νου, ο Γκότλιμπ ξεκίνησε να δημιουργήσει ένα μεγαλύτερο, πιο φιλόδοξο έργο για να ανακαλύψει τα μυστικά του «εγκεφαλικού πολέμου». Το 1953, η πρόταση του Gottlieb εγκρίθηκε από τον Dulles και το πρόγραμμα ονομάστηκε MK Ultra.

Καθ' όλη τη διάρκεια της έρευνας για το μυστικό πίσω από τον έλεγχο του νου, στρατολογήθηκαν πολλοί άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων των Dr James Hamilton, Dr Robert Hyde και Dr Louis Jolyon West  που ήταν όλοι Αμερικανοί ψυχίατροι. Ο Χάμιλτον εργάστηκε στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και έγινε ο ερευνητής πίσω από τα Υποέργα 2, 124 και 140 του προγράμματος. Το Υποέργο 2 εξέτασε πώς η συνεργατική δραστηριότητα των ναρκωτικών μπορεί να εξαλείψει εντελώς τη συνείδηση, καθώς και την χορήγηση ναρκωτικών σε ένα άτομο εν αγνοία του. Το Υποέργο 124 εξέτασε εάν η εισπνοή αερίου μονοξειδίου του άνθρακα θα προκαλούσε έκσταση και το Υποέργο 140 εξέτασε τις ψυχολογικές επιπτώσεις των θυρεοειδικών ορμονών . Ο Hyde συντόνισε τα Υποέργα 8, 10, 63 και 66, τα οποία μελέτησαν τις επιπτώσεις των ψυχοτρόπων ουσιών, ιδιαίτερα του LSD-25 και του αλκοόλ . Ο West πληρώθηκε από τη CIA για να εξετάσει τον έλεγχο των επιδράσεων των διαλυτικών φαρμάκων . Καθώς τα φάρμακα ήταν βασικός τομέας έρευνας, τα φαρμακεία και οι φαρμακολόγοι ήταν επίσης βασικοί σύμμαχοι. Η αμερικανική φαρμακευτική εταιρεία Eli Lilly βρισκόταν πίσω από τα Υποέργα 6 και 18, όπου η CIA πλήρωσε 400.000 δολάρια για μαζικές αγορές LSD, καθιστώντας το Subproject 18 την πιο ακριβή υπεργολαβία. Ο Δρ Harris Isbell ήταν ένας Αμερικανός φαρμακολόγος που μελέτησε τις επιδράσεις του LSD, της μεσκαλίνης, των ψυχομιμητικών φαρμάκων (που προκαλούν αυταπάτες) και εργάστηκε ακόμη και στην προκλινική ανάπτυξη νέων φαρμάκων . Ένας άλλος συνεργός ήταν ο Δρ Carl Pfeiffer, ένας Αμερικανός γιατρός και βιοχημικός που μελέτησε καταθλιπτικά και παραισθησιογόνα φάρμακα.

 Δεν προέρχονταν όλοι οι στρατολογημένοι από επιστημονικά υπόβαθρα. Μία από τις πιο γνωστές προσωπικότητες ήταν ο Τζορτζ Χάντερ Γουάιτ, ο οποίος κατείχε τον τίτλο του ομοσπονδιακού πράκτορα ναρκωτικών και συμβούλου της CIA με το ψευδώνυμο Morgan Hall. Στην ιδιοσυγκρασία, ο White ήταν πολύ διαφορετικός από πολλούς από τους συμμάχους της CIA. Ήταν σαδιστής και γνώστης του υποκόσμου. Έγινε γνωστός επειδή αποκάλυψε ένα Κινεζοαμερικανικό κύκλωμα οπίου, έχοντας μπει στους κόλπους του και αντιμετώπιζε τον θάνατο  σε περίπτωση που τους προδώσει. Κατά την πρώτη εντύπωση, ο Γουάιτ ήταν μάλλον τραχύς, γνώριζε καλά εγκληματίες, μαστροπούς και ιερόδουλες και είχε γνώσεις για τον σαδομαζοχισμό. Παρά τις τεράστιες διαφορές τους, ο White και ο Gottlieb έγιναν σύντομα στενοί σύντροφοι. Ο White έγινε γνωστός ως το πρόσωπο πίσω από το Operation Midnight Climax, γνωστό και ως Subproject 35.(Βλέπε το άρθρο μας https://pagosmianea.blogspot.com/2023/05/blog-post.html)

Ένας άλλος σύμμαχος της CIA, ο John Mulholland, δεν ήταν καθόλου επιστήμονας αλλά ταχυδακτυλουργός. Υπήρξε μαθητής του Χάρι Χουντίνι, συγγραφέα πολλών βιβλίων, διάσημου ταχυδακτυλουργού και ικανού ερμηνευτή. Ένας από τους τομείς της γνώσης του ήταν η «ψυχολογία της εξαπάτησης», κάτι που τον καθιστούσε πολύτιμο σύμμαχο της CIA. Ο Γκότλιμπ του ζήτησε να γράψει ένα εγχειρίδιο σχετικά με το πώς να χρησιμοποιήσουν τις τεχνικές των ταχυδακτυλουργών για απόσπαση της προσοχής και εξαπάτηση,κάτι που προοριζόταν να το χρησιμοποιήσουν στην πράξη οι αξιωματικοί της CIA. Αυτό το αρχικό έργο γνωστό ως Υποέργο 4 επεκτάθηκε στο Υποέργο 19, έως ότου δημοσιεύθηκε η τελική έκδοση: «Το Επίσημο Εγχειρίδιο της CIA για την απάτη και την εξαπάτηση» 

Στο συνέδριο του 1954 της Αμερικανικής Ψυχολογικής Εταιρείας, οι αξιωματικοί του Γκότλιμπ προσκλήθηκαν σε μια έρευνα του Δρ Donald Olding Hebb στο Πανεπιστήμιο McGill,με τίτλο δοκιμάζοντας τις επιδράσεις της ριζικής απομόνωσης στην πνευματική λειτουργία. Όπως ο Κάμερον, ο Χεμπ διεξήγαγε ψυχολογικά πειράματα. Οι συμμετέχοντες του ήταν φοιτητές του McGill που προσφέρθηκαν εθελοντικά σε αντάλλαγμα για αποζημίωση 20 $ ανά ημέρα του πειράματος. Σε αυτά τα πειράματα αισθητηριακής στέρησης, οι συμμετέχοντες ξάπλωσαν σε νοσοκομειακά κρεβάτια με ημιδιαφανή γυαλιά, χέρια με χειροπέδες και ηχεία που εξέπεμπαν θορύβους στα αυτιά τους. Μετά από τρεις ημέρες αυτής της θεραπείας, οι συμμετέχοντες βίωσαν σουρεαλιστικές παραισθήσεις .

Ύστερα από αυτό οι αξιωματικοί της CIA ενδιαφέρθηκαν ακόμη περισσότερο για έναν συνάδελφο του Hebb: τον Donald Ewen Cameron. Επέκτεινε τα πειράματα του Hebb χρησιμοποιώντας μεγαλύτερο βαθμό δύναμης, χρησιμοποιώντας ναρκωτικά και ύπνωση για να προκαλέσει «κλινικό κώμα» και συνέκρινε την ψυχολογική κατάρρευση των υποκειμένων με εγκληματίες που καταρρέουν υπό ανάκριση  . Η μεγαλύτερη διάρκεια πειράματος από τους ασθενείς του Hebb ήταν έξι ημέρες αισθητηριακής στέρησης , ενώ ορισμένες από τις μελέτες αισθητηριακής στέρησης του Cameron διήρκεσαν έως και 35 ημέρες. Μέσα στα επόμενα χρόνια, ο Κάμερον θα γινόταν ο πιο πολύτιμος σύμμαχος του Γκότλιμπ στην αναζήτηση έρευνας για τον έλεγχο του νου.

Συνεχίζεται....

Χριστόδουλος Μολύβας